Bron: Blog Tsead Bruinja 2010
Een oude Amerikaanse hippie zei ooit tegen Mirka Farabegoli (www.mirkafarabegoli.com):
Dat gebeurde in Bolivia waar Farabegoli, beeldend kunstenaar, meewerkte aan een grote muurschildering. Ze gebruikte de uitspraak van de Amerikaan voor een expositie bij Kunstvereniging Diepenheim (Grotestraat 17, Diepenheim) en verwerkte ook de invloeden van de Boliviaanse cultuur (het carnaval, de maskers en de felle kleuren) in haar werk.
Een jaar of vier geleden had ik haar een workshop gegevens over de verschillende manieren van werken met beeldend kunstenaars en nu vroeg ze mij gedichten te schrijven bij haar expositie. Graag!
wolk
ik siet yn ’e beam nei it lijen
lilkens wie in wolk om my hinne
yn `e takkebosk
en yn dy wolk wurden
fan him syn mem
en my
syn heit is in fûgeltsjeman
dy’t de wite bôle droech yt
de bôle smakket
nei waskpoeier
syn omke wennet yn mexico
en wy binne stil as syn mem
nei por favor sjocht
ik siet yn ’e beam
nei it lijen
sit dêr
noch
*
wolk
ik zat in de boom na de ruzie
woede was een wolk om mij heen
in de takkenbos
en in die wolk woorden
van hem zijn moeder
en mij
zijn vader is een vogeltjesman
die het witte brood droog eet
het brood smaakt
naar waspoeder
zijn oom woont in mexico
en wij zijn stil als zijn moeder
naar por favor kijkt
ik zat in de boom
na de ruzie
zit daar
nog
bast
yn augustus lit it fluwiel los
begjint de jûkte
yn april of maaie
ferliest it hart
de hoarnen
ik bin sa eal net
minder wyld ek
mear in geit of in ko
dy’t har hiele libben
itselde oan de kop ha
boppedat
waakse myn hoarnen
nei binnen
kin der net mei fjochtsje
my net noflik oan de beam
skjirje
der allinnich mar oan tinke
en oan `e kop klauwe
*
bast
in augustus laat het fluweel los
begint de jeuk
in april of mei
verliest het hert
het gewei
ik ben zo edel niet
minder wild ook
meer een geit of een koe
die hun hele leven
hetzelfde aan hun kop hebben
bovendien
groeien mijn hoorns
naar binnen
kan er niet mee vechten
niet fijn langs de boom
schuren
er alleen maar aan denken
en aan mijn hoofd krabben
wier
ik mei net tinke
krekt har mem
en meast is dat
ek net wier
fral net at der fjoer
út har mûle komt
fjoer út har
reade rok
en har rûne
eagen
dy’t dwers troch
my hinne gean
de hoarnen
ôfbaarne
*
waar
ik mag niet denken
net haar moeder
en meestal is dat
ook niet waar
vooral niet als er vuur
uit haar mond komt
vuur uit haar
rode rok
en haar ronde
ogen
die dwars door
mij heen gaan
de hoorns
afbranden
bou
se bringt it tún yn `e bou
folt de ôfbaarnde hoarne
mei dong
bedobbet ’m seis moanne
en fermingt de ynhâld
mei wetter
dat oer de eker sil
ik sykje de wolk
en mysels yn de beam
sjoch nei de fûgels
en freegje alle jierren
it fjoer út har rok en eagen
om wat der wol
en net omheech komt
*
bouw
ze maakt van de tuin bouwland
vult de afgebrande hoorn
met mest
begraaft ’m zes maanden
en vermengt de inhoud
met water
dat over de akker zal
ik zoek de wolk
en mezelf in de boom
kijk naar de vogels
en vraag ieder jaar
het vuur uit haar rok en ogen
om wat er wel
en niet omhoog komt
Meer op: http://www.mirkafarabegoli.com/