terwijl we alweer verder liepen
lichtte een flits de berken op
en woorden stroomden door
in het onweer verschuilde
ik mijn tekens
 
terwijl ik zweeg en vroeg in stille vragen
wat wist je wat ik wilde
wat wenste je dat ik was
wat je niet kende
wat wist je wat zeiden
mijn doorzichtige ogen
terwijl ik wachtte, stilhield
tot zware wolken overdreven
alleen de klanken bleven
in de wind
 
tot ik weg was en ik maakte
wakker in je dromen
leek te spreken door de lucht
waar woorden onder wolken dreven
zei ik je

vliegen wil ik, vliegen , vrij
van alles wat mij bindt
en alles wat ik zag voorbij

zei ik toen je ontwaakte en ik
nergens te bekennen was
maar vleugels klapten bij het open raam
en vlogen weg
de nacht in

© Klaske Havik