|
Ontwerp: Gert Jan Slagter
Redactie: Pieter
Breuker
Uitgeverij Bornmeer: www.bornmeer.nl
ISBN 90 5615 060 X
|
© foto: Reyer Boxem
Wat zei de pers over eerder werk?
Wat zegt de pers over
Gegrommel fan satyn?
Voor een fotografische indruk van de presentatie click hier!
Lees een voorproefje uit de bundel
In Priuwke út `e bondel!
|
Uitgeverij
Uitgeverij Bornmeer
Haniahof, Haniasteeg 57
8911 BX Leeuwarden
t. : 00 31 (0)58 212 8706
m.: 06 - 27 214 389
f. : 00 31 (0)842 115 750
E-mail: bornmeer@wxs.nl
|
Correspondentie
Tsead Bruinja
James Cookstraat 50 III
1056 SC Amsterdam
Tel.: 0031 (0)20 - 6181877
Mob.: 0031 (0)6 - 11407190
E-mail: tseadbruinja@hotmail.com
|
Boekingen
Stichting Schrijvers School Samenleving
Huddestraat 7
1018 HB Amsterdam
t.: 020 623 49 23
f.: 020 420 63 19
info@sss.nl
http://www.sss.nl/
|
|
“Tsead Bruinja docht it net foar in bytsje.”
(Harmen Wind in Hjir)
'Er staan schitterende gedichten in deze bundel'
- over De man dy't rinne moat (Wouter Godijn in Dagblad
van het Noorden, 12-04-2002)
'De kortademigheid, het gebrek aan interpunctie,
de gewaagdheid van zinnen die door elkaar lopen, dat alles verwart gedicht
en lezer. Het zet je op een ander spoor. Bruinja's gedichten lijken een
beetje op de gebroken verhalen van Dirk van Bastelaere en Peter
Holvoet-Hanssen: ze zitten tussen proza en poëzie in en scheppen zo een
nieuw universum. Een gedicht als 'Ramsoep met stootgarnalen' begint met 'knuffelstreken
branden gaten door zolders/ zoals sigaretten vallen door strak pantystof'.
Dat prikkelt de geest.(...)
(Fleur Speet over Nederlandse gedichten uit Vanuit de lucht in het NRC,
7-12-2001)
'...het aardige is dat de jongste dichter, Tsead
Bruinja, een tamelijk klassieke toon en strofebouw heeft. En dat terwijl het
gedicht - het wordt een klassieker - zo mooi paradoxaal en geheimzinnig is,
met een moderne aandacht voor het begrip tijd. En misschien daarom is het
een puur liefdesgedicht voor alle tijden.' Over 'Leave nimmen wit' uit de
bundel De wizers yn it read
(Remco Ekkers, De
Leeuwarder Courant, 30-11-2001)
'Intense gedichten' - Bart FM Droog over 'De
wizers yn it read' (Verakrant, 2000)
terug naar boven
|
lethe
ik
garre út alle plakken dêr’t ik oan dy tocht hie de
moaiste gedachten brocht se byinoar yn ’e hoeken fan
myn tichte eagen dêr’t ik dy gearkomme liet yn in stream
stream
dy’t ik by dyn súdlik hûs delrinne litte woe
stream dy’t troch de koperen lieding de lekkende
badkeamerkraan yn krûpe moast
it
is wetter foar in lange waarme brûs
it is wetter foar in salvjend bad
jou dy noch ien kear yn my del
jou dy oer sa’t ik my loom yn dy deljoech
wetter
sil ús ûnthâlde wetter weakket ús
los waakst stil oer de ôfstân tusken ús
in string fan lege dagen
wetter
rint wer fuort ferjit my net
oantsto foar de doar stiest
en it gat net wer tsjuster wurdt
oant ik dy wer ynazemje mei
en it rút iepen kin
net om ús mar om wat
bûten ús is lucht te jaan
© Tsead Bruinja
|
lethe
ik verzamelde uit alle plaatsen
waar ik aan je had gedacht
de mooiste gedachten bracht ze bijeen in de hoeken van
mijn gesloten ogen waar ik je samen liet vallen in een stroom
stroom die ik bij je zuidelijke huis langs wilde laten lopen
stroom die door de koperen leiding de lekkende
badkamerkraan in moest kruipen
het is water voor een lange
warme douche
het is water voor een zalvend bad
leg je nog een keer in mij ten ruste
leg je neer zoals ik mij loom in jou neerlegde
water zal ons onthouden
water weekt ons
los groeit stil over de afstand tussen ons
een streng van lege dagen
water loopt weer weg vergeet mij niet
tot je voor de deur staat
en het gat niet weer donker wordt
tot ik je weer mag inademen
en het raam open kan
niet om ons maar om wat
buiten ons is lucht te geven
© Tsead Bruinja
|
der
hingje glinsterjende fisken yn ’e toarre winterbeammen
harren sturten wispelje harren kiuwen twivelje
as silinderkoppen yn in útskjirre motorblok alles giet te
hurd beukt de see de meagere útkomst fan in swiete evolúsje
de minsken harren baargen en hûnen de heuvels yn
flak foar’t it palet brunich griis wurdt
stoppet ien en wiist nei de fisken
glinsterjende fisken gniist er
de motorblokken laitsje ek
ik bin mar in porsleinen god
dy’t fjoerslachs balansearret
tusken it wiffe oer de grins
en it fêste traapjen
naai
my in lape op 'e jas
© Tsead Bruinja
|
er hangen glinsterende vissen in de dorre winterbomen
hun staarten kwispelen hun kieuwen twijfelen
als cilinderkoppen in een uitgeschuurd motorblok alles gaat te
snel beukt de zee
de magere uitkomst van een zoete evolutie
de mensen hun varkens en honden de heuvels in
vlak voordat het palet bruin grijs wordt
stopt er iemand en wijst naar de vissen
glinsterende vissen grijnst hij
de motorblokken lachen ook
ik ben maar een
porseleinen god
die hevig balanceert
tussen het wankele over de grens
en het stevig stappen
naai
het mij op de mouw
© Tsead Bruinja
|
ik ha nea wat op it fjoer set
dat ik net koe
nea wat op it fjoer set
dêr’t ik my oan baarne koe
ik
bin de baarnende man
dy’t wennet
lykas
de sinne
sy
seach read hier yn myn burd de moarns
sy seach griis hier op myn plasse de jûns
ik seach har boarsten sakjen
hoe’t we beide grouwe guozzen waarden
ik
kocht in knappe fyts
mei in moaie bel
sadat ik de fideobannen
gaadlik te plak bringe koe
© Tsead Bruinja
terug naar
boven
|
ik heb nooit iets op het vuur gezet
dat ik niet kende
nooit iets op het vuur gezet
waar ik mij aan kon branden
ik ben de
brandende man
die woont
als de zon
zij zag rood
haar in mijn baard ’s
ochtends
ze zag grijs haar op mijn hoofd ’s
avonds
ik zag haar borsten zakken
hoe we beide vette ganzen werden
ik kocht een
goeie fiets
met een mooie bel
zodat ik de videobanden
netjes terug kon brengen
©
Tsead Bruinja
|